ปล่อยวาง….สร้างอารมณ์ขัน
ทุกๆ คนย่อมมีอาการเครียด เซ็ง แล้วแต่อารมณ์ ไม่ว่าจะเป็นการทำงาน หรือชีวิตส่วนตัวก็แล้วแต่ ล้วนแต่จะเจอะเจอกันแทบซะทุกคน เมื่อเป็นอย่างนี้เราควรปลดปล่อยอารมณ์เสียบ้าง โดยการเปลี่ยนบรรยากาศจากหงุดหงิดเป็นยิ้มแย้มแจ่มใส เล่าเรื่องโปกฮาหรือสร้างมิตรเปลี่ยนทัศนคติเพื่อความรื่นเริง แล้วทุกๆอย่างจะราบรื่น
อารมณ์ขันเป็นสิ่งที่ทำให้บุคคลที่ร่วมวงสนทนากับเรา ไม่เบื่อ ไม่เซ็ง แม้จะมีปัญหาก็ตาม การปลดปล่อยเป็นอีกทางที่ทำให้เราอุ่นใจ สบายใจ แม้เพียงชั่วครู่ชั่วคราวก็ตาม แต่ยังดีกว่าที่เราไม่ได้ปลดปล่อยอารมณ์ ออกมา
เพื่อนฝูง ผู้ร่วมงานหรือบุคคลในครอบครัว ต่างก็เป็นเพื่อนที่ดีที่สามารถรับฟังปัญหาทุกสิ่ง พวกเขาเป็นกำลังใจที่ดีเยี่ยมได้ หรือหากเหนื่อยนักจากการทำงานก็หาเวลาให้กับตัวเองบ้าง จะเที่ยวเปิดหูเปิดต้าแล้วแต่จะทำ นั่นแหละรางวัลชีวิตที่เราควรจะให้กับตัวเอง
บุคคลที่ประสบความสำเร็จล้วนแต่เจอปัญหาหนักๆ มาแทบทั้งสิ้น และผ่านมรสุมร้ายๆ มาได้เพราะเขาอารมณ์ดี สร่างอารมณ์ขันเพื่อลดปัญหาอาการตึงเครียดให้หายไปจากสมอง จงคิดซะว่าเมื่อคนเรามีแพ้ก็ต้องมีชนะ มีสมหวังก็ต้องมีผิดหวัง และอาการเครียดก็แก้ได้อยู่แล้ว อยู่ที่ตัวเราจะนำสิ่งที่มีอยู่มาใช้หรือเปล่า สิ่งนั้นก็คือ “จิตใจ” ที่เข้มแข็ง แต่แฝงด้วยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ แค่นี้ก็เพียงพอต่อการปลดปล่อยอารมณ์แล้ว
ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ล้วนแต่มีปัญหาแทบทั้งสิ้น อยู่ที่การปรับตัวแล้วแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าเพื่อให้สถานการณ์ดีขึ้น ความมีมนุษยสัมพันธ์ที่ดีก็คือการเข้าใจซึ่งกันและกัน รู้จักแก้ปัญหา จะนำพาซึ่งความสุขสมสำเร็จในชีวิต เช่นเดียวกับผู้ที่ประสบความสำเร็จเกือบทุกคนต่างมีความสามารถที่จะผูกมัดใจผู้อื่น โดยการสร้างการเชื่อมโยงและการพัฒนาไมตรีจิตกับความหลากหลายของภูมิหลังและความเชื่อ ครอบครัวที่ประสบความสำเร็จอย่างสูงทั้งหลาย มีความสามารถในการผสานเชื่อมโยงเข้าด้วยกัน อย่าจมอยู่กับความถดถอยของหัวใจ เราจะต้องสร้างการผูดมัดในระยะยาว หากปรากศจากสิ่งนี้ความสำเร็จความยอดเยี่ยมใดๆ ต่อไปก็จะไม่เป็นรางวัลและไร้ค่าที่สุดสำหรับตัวเรา
